Rękawka to polski zwyczaj wielkanocny obchodzony w Krakowie we wtorek po świętach wielkanocnych, pierwotnie nawiązujący do pogańskiej tradycji wiosennych Dziadów. Wiąże się go z legendą o kopcu Kraka, usypanym po śmierci króla przez lud. Tradycja podaje, że ziemię na kopiec noszono w rękawach i stąd wzięła się nazwa „Rękawka”. W rzeczywistości od XVII wieku, ze szczytu kopca w czas odpustu, zamożni krakowianie zrzucali owoce, słodycze i pieniądze, zaś biedni, żacy i dzieci zbierali je u podnóża. Jeszcze w 1939 największą atrakcją było rzucanie z góry chleba, jabłek, pisanek, zabawek, baloników.
Obecnie największą atrakcją Rękawki jest średniowieczne obozowisko i popołudniowa walka wojów, na którą przybywają tłumy Krakowian i turystów.
Rękawka
